Bali, Roadtrip & Valborg

Hey allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste verslag heb geplaatst, maar het leek me wel weer een tijd voor een update. Waar moet ik beginnen...

Zoals ik in mijn laatste reisverslag al schreef hadden Jamie en ik het spontane idee om een 'weekendje' naar Bali te gaan. Want eerlijk is eerlijk, een weekendje Bali klinkt toch veel beter dan een weekendje naar een hutje op de hei in de regen? Bali is een van de favoriete bestemmingen voor mensen uit Perth, het is zonnig en vooral goedkoop. Al snel sloten Cassandra en Sophie zich bij ons aan, 2 Canadese meiden die ook in mijn college wonen, en die een weekendje naar Bali ook wel zagen zitten. Zo gezegd, zo gedaan. 2 dagen voor vertrek boekte we de tickets en de hotels en voor we het wisten zaten we al in het vliegtuig naar Depensar. Hoewel Perth een van de meest geïsoleerde steden van de wereld is waren we binnen 3.5 uur in Bali en in een totaal andere wereld. Ik keek mijn ogen uit in de taxi naar ons hotel in Kuta, ook al was het nacht. We kwamen aan bij ons hotel en het was nog warmer en vooral veel vochtiger dan in Perth. De volgende dag gingen we op pad. We trakteerde onszelf op een heerlijk (en goedkoop!) ontbijt en struinde de markt af. Kuta square is te vergelijken met elke willekeurige bazaar in Turkije. Overal nep kleding, 'echte' Ray-Bans en verkopers die je die zooi willen aansmeren. Ik ging op zoek naar een shirt voor Richie en raakte Jamie, Sophie en Cassandra uit het oog. Zij mij ook helaas. Daar stond ik dan als Westers meisje, midden op de markt in Kuta waar alles op elkaar lijkt, zonder bereik op mijn telefoon. Zoals sommige misschien wel weten is mijn richtingsgevoel niet top maar gelukkig kwam ik na 10 minuten een punt tegen dat ik kende en lukte het me om de weg terug te vinden naar het hotel. Ik gokte dat de meiden vanzelf wel terug zouden komen omdat ze me toch niet zouden kunnen vinden op de markt. En gelukkig kwamen ze terug en waren blij om mij chillend op de ligbedden aan het zwembad aan te treffen. Eind goed, al goed dus. De rest van de dag hebben we aan het strand en het zwembad gelegen, naar de Spa gegaan (kost daar geen drol) en 's avonds gingen we lekker uiteten. De dag erna hebben we weer heerlijk aan het zwembad gelegen en daarna vertrokken we naar Ubud. Een ander plaatsje in Bali. Paradijs vond ik het! We verbleven in prachtige bungalows. We besloten om naar de Monkey Forrest te gaan. Een heel groot park met overal apen. We waren nog geen halve minuut en de eerste aap bestormde en beklom Jamie al om haar bananen te grijpen. Ik piste bijna in mijn broek van het lachte. Overal waren apen en een van de mannen die daar werkte gaf ons wat crackers om de apen te lokken. Binnen no-time beklommen de apen ons. Ik vond het geweldig. Apen lijken echt op mensen en zijn slim. Na ons avontuur tussen de apen gingen we uiteten en naar een bar. De volgende dag was helemaal volgepland. We namen een taxi en bezochten een rijstveld, een coffee farm en een tempel. Alles was ontzettend mooi en indrukwekkend. We beklommen het rijstveld en ik heb de duurste koffie van de wereld, Kopi Luwak, geproefd op de coffee farm. Deze is namelijk gemaakt van rode koffiebessen die een Loewak (katachtige) opeet. De bessen blijven intact tijdens te vertering en worden daarna uit de ontlasting van de Loewak gevist en grondig gewassen. De kans om dat te proeven kon ik natuurlijk niet laten schieten en de koffie smaakte heel goed. Na deze volledige dagtrip gingen we uiteten en vroeg naar bed, want we moesten om 2 uur 's nachts weer uit de veren om een actieve vulkaan te gaan beklimmen en de zonsopgang te bekijken. Dit is waarschijnlijk een van de gaafste dingen die ik ooit in mijn leven heb gedaan. Na een stevige klim van ongeveer 2 uur in het donker kwamen we aan op de top van de vulkaan. Na een half uurtje begon de zon op te komen. Ondanks dat het bewolkt was, was het uitzicht a-dem-be-ne-mend! Nadat we terug kwamen bij de bungalows, rond een uurtje of 9, hebben we heerlijk aan het zwembad gelegen en natuurlijk weer naar de spa gegaan en heerlijk uitgegeten. De volgende dag zat onze mini vakantie er alweer op en keerde we terug naar Perth.

In Perth moest ik weer gewoon naar de uni, maar keek ik stiekem alweer uit naar mijn volgende trip. Namelijk onze roadtrip aan de Westkust van Australie tijdens de studybreak. Hier heb je namelijk geen meivakantie, maar Easterbreak. Josh, Karen, Jamie en ik hadden samen een camper gehuurd om naar Coral Bay te rijden. Twee weken geleden was het dan eindelijk zo ver. Josh en ik haalde de camper op op donderdag en vrijdagmorgen begon de trip. Alleen Josh en ik mochten rijden en we zouden om de beurt rijden. Onze eerste stop: the Pinnacles, een woestijn met reusachtige stenen. Het rijden ging me goed af en al snel was ik gewend aan het links rijden. Heel moeilijk kon het ook niet zijn, want het is vooral uren en uren aan snelweg dwars door de Outback met alleen zand, bomen en struiken om je heen. Aangekomen in Geraldton, waar we de eerste nacht kampeerde, zetten we ons kamp op en genoten we van de goon, elkaars sterke verhalen en pasta. De volgende dag gingen we weer op pad om te eindigen in Kalbarri, we bleven hier 2 dagen en hebben gekanood in Kalbarri National Park (Prachtig!), gehiked aan de kust, gezwommen en ge-BBQ-t aan de kust. Daarna gingen we door naar Denham om dolfijnen te zien in het nabijgelegen Money Mia. Onderweg stopte we bij de Stromatolites en Shell beach. Na een nacht in het mega kleine Denham met als top attractie de rotonde, gingen we door naar Coral Bay. Coral Bay is prachtig. Een heel klein camping stadje direct aan de zee in the middle of nowhere maar vooral bekend vanwege het Ningaloo Reef (enorm koraalrif dat nog niet zo erg aangetast is als het Great Barrier Reef in het oosten). Josh's ouders en broertje en zusje stonden op dezelfde camping en we hebben samen gegeten. Verder namen Josh's vader en broertje Jamie en mij mee op een snorkeltrip met een kayak. Het snorkelen was echt geweldig en zo mooi. De morgen erna gingen we nog een keer op een snorkeltrip omdat de kans dan groter zou zijn om schildpadden te zien. En ja hoor, we hadden geluk. We zagen verschillende schildpadden, prachtige vissen en zelfs ongevaarlijke haaien! Het was zo indrukwekkend! Verder hebben we veel aan het strand gelegen, gechillt op de camping en de plaatselijke bar bezocht. Na 3 nachten moesten we helaas weer aan onze weg terug naar Perth beginnen. We verbleven nog 1 nacht in Carnarvon waar we fish en chips aten tijdens de sunset en daarna de One Mile Jetty bewandelde. De dag erna reden we weer terug naar Perth. Het was echt geweldig. Menig backpacker slaat de Westkust van Australie over en ik denk dat het totaal onterecht is want ik het zoveel mooie dingen en plekken gezien.

Daarna was het weer back to reality. Ik had namelijk een mid-semester examen afgelopen zaterdag, ja, je leest het goed, zaterdag, kennelijk heel normaal hier. Maar eerst moest er nog iets anders gevierd worden. Helaas geen koningsdag, maar Valborg. Een of andere gekke, Zweedse studententraditie, die eigenlijk gewoon een slecht excuus is om te feesten. Het hoogtepunt van de dag was de champagnefontein, waar iedereen elkaar helemaal onder spuit met champagne. Top idee!

Zoals misschien al blijkt vind ik het echt heerlijk hier, maar stiekem begint het nu ook echt te kriebelen om te gaan reizen en de rest van Australie te zien. Maaaaaaaar, eerst komen pap, mam en Ella. Enorm veel zin in! Kan niet wachten om ze weer te zien en ze deze fantastische plek te laten zien! Verder gaan Carissa, vriendinnetje uit Amerika, en ik deze week onze plannen vastzetten om samen een maand door de Eastcoast te trekken. En zelfs dan is de pret niet over, want Martine en en ik hebben onze tickets geboekt. 20 juni vlieg ik van Cairns naar Bangkok en met tinie te meeten en samen 3.5 week door Thailand te reizen. Allemaal geweldige dingen in het vooruitzicht. En ohja, dit weekend ga ik waarschijnlijk op een fietstrip naar Mandurah, plaatsje dichtbij Perth, om naar een National Park te gaan en op een dolfijnencruise.

In alle tussentijd vermaak ik me hier prima, ik heb nog een miljoen andere dingen gedaan en dan ben ik de helft waarschijnlijk nog vergeten, maar mijn vingers zijn moe. Ik besef me steeds meer dat het einde van mijn verblijf hier nadert, maar daar wil ik nog niet te veel aan denken. Het voelt hier nu echt als thuis.

Ik hou jullie op de hoogte!
Cheers, Hossa en Alaaf.

Liefs,
Sanne